Czy to na jednej z tych ścian wisiał niegdyś zagioniony portret Sydonii von Borck?
Nazwa Stargordt (Starogard) padała tu już kilkakrotnie. W przypadku „Akt Sydonii” Stargordt ma znaczenie przede wszystkim jako siedziba rodziny von Borcke. Legendarny portret Sydonii wisiał podobno w galerii przodków w starogardzkim pałacu, dopóki nie spłonął wraz z wyposażeniem w marcu 1945 roku. Odniesienia do bogatej kolekcji dzieł sztuki, na którą składał się portret „nieszczęsnej” i „osławionej” Sydonii, zachowały się dzięki opisom Johanna Bernoulliego, który odwiedził posiadłość w 1777 i 1778 roku podczas wycieczki po majątkach Pomorza Tylnego.
Architekt pałacu, zbudowanego przez Adriana Bernharda, hrabiego von Borcke (1668-1741), nie jest znany – ale charakter projektu pozwala przypuszczać, że wyszedł on spod ręki projektanta zatrudnionego na dworze pruskim. Symetryczna oś biegnąca od wejścia do zamku do ogrodu jest widoczna do dziś.
Obecnie ruiny pałacu zabezpieczone są rusztowaniami, a zarośnięty ogród pałacowy nie przypomina dawnej świetności. A mówi się, że był to jeden z najsłynniejszych ogrodowych kompleksów barokowych na Pomorzu Tylnym – zresztą Johann Bernoulli w swoim dzienniku również pisze o nim z podziwem. Wejście do głównego budynku zdobi odrestaurowany herb rodowy von Borcków.
Do dyspozycji dzisiejszych zwiedzających są też tablice informacyjne w trzech językach – szczegółowo informują one zainteresowanych o ekscytującej historii zamku i jego dawnej świetności.
Kilkaset metrów dalej, po przeciwnej stronie ulicy, znajduje się kościół parafialny, wybudowany w latach 1578-1579. Jeden z nielicznych zachowanych budowli szachulcowych tego okresu. Wieża widoczna na pierwszym planie zdjęcia została dobudowana w 1908 roku.
Więcej szczegółowych informacji o historii gałęzi rodziny Borcków ze Starogardu (Stargordt) i samej miejscowości znaleźć można w publikacjach:
Wulf Dietrich von Borcke: Starogard / Stargordt – zamki i ogrody w województwie zachodniopomorskim
Henning von Borcke: Park Stargordt między XVIII a XX wiekiem