Zgoda Sądu Ławniczego w Magdeburgu na kontynuowanie postępowania karnego wydana 28 czerwca 1620 roku. Publicznie ogłoszona w Szczecinie 26 lipca 1620 roku
(Sygnatura: LAG Rep. 40 II, Sign. 37, Teil 1, fol. 85v)
[Zawiera 17 pytań, które powinny zostać zadane Sydonii podczas przesłuchania z użyciem tortur]
[…]
Zaleca się, aby rzeczonego więźnia w obecności kata poważnie postraszyć jego narzędziami; a gdy w taki sposób nic więcej nie da się z niej wydobyć […], by zgłębić prawdę, należy przeprowadzić przesłuchanie przy użyciu narzędzi tortur, jednak bez zbytniej przesady [po ludzku].
[…]
To, co potem wyzna, zgodnie z Cesarskim Kodeksem Prawa Karnego [Peiliche Halsgerichtsordnung; Codex Criminalis Carolina], Art. 54 pod tytułem: „Von Nachfrag und Erkundung ect.” [„O sprawdzaniu i dociekaniu etc.”], należy poddać sprawdzeniu podczas śledztwa, a następnie ustalić, co jest zgodne z prawdą. Na mocy prawa karnego!
Ogłoszone w Starym Szczecinie, 26 lipca 1620 r.
[Pieczęć odciśnięta przez papier na podkładzie z wosku]: Sigillum scabinorum Magdeburgensium]
My, ławnicy z Magdeburga zaświadczamy, że tę decyzję wydaliśmy na podstawie przesłanych zapieczętownych akt z procesu karnego i odpowiedniego prawa. Dokument opieczętowany naszą pieczęcią i wystawiony 28 czerwca 1620 roku.
Tłumaczenie: dr hab. Agnieszka Gut, Dorota Makrutzki
